η πορεία της Θράκης προς την ένωση με την Ελλάδα

   Οι Βαλκανικοί πόλεμοι και η διπλωματία που τους ακολούθησε άφησαν τη Θράκη σε βουλγαρική κατοχή,εκτός Ελλάδας ακόμη, ενώ οδήγησαν τον ελληνικό πληθυσμό της στην προσφυγική οδό.
   Σύντομα ακολούθησε ο Α' Παγκόσμιος πόλεμος, όπου η Ελλάδα βρέθηκε με το πλευρό των νικητών.Το ακανθώδες θέμα των συνόρων όμως μεταξύ Ελλάδας-Βουλγαρίας-Τουρκίας απασχόλησε για αρκετό καιρό τους εμπλεκόμενους και τους ρυθμιστές μετά τη λήξη του πολέμου.
   Καταλυτική υπήρξε για τη Θράκη η παρουσία του Ελευθέριου Βενιζέλου στα συνέδρια που ακολούθησαν, όπου προσπάθησε να κερδίσει όσο περισσότερα θρακικά εδάφη μπορούσε.

   Στο συνέδριο του Παρισιού το 1919 ο Βενιζέλος ανέπτυξε την επιχειρηματολογία του διεκδικώντας ολόκληρη τη Δυτική Θράκη και μέρος της Ανατολικής που περιλάμβανε την Αδριανούπολη και έφτανε ως τον Άγιο Στέφανο.Παρά την αρχική έκφραση της πρόθεσης Άγγλων και Γάλλων να συμφωνήσουν με τη διεκδίκηση αυτή εξασφαλίζοντας όμως μια ζώνη εξόδου στο Αιγαίο για τη Βουλγαρία , τα πράγματα πήραν διαφορετική τροπή με την αμερικανική παρέμβαση και οδήγησαν σε ένα ...υβριδικό θρακικό κράτος με την ονομασία Διασυμμαχική Θράκη.
   Η Διασυμμαχική Θράκη, που ταυτίζονταν ως προς τα σύνορα με τη Δυτική Θράκη καταλήφθηκε τον Οκτώβριο του 1919 από γαλλικά στρατεύματα με τη διοίκηση του στρατηγού Charpy(Σαρπύ) και τέθηκε κάτω από τη συλλογική κυριαρχία των Συμμάχων.
   Στο μεταξύ ένας σημαντικός αριθμός Ελλήνων που είχαν  εκπατριστεί άρχισαν να επιστρέφουν, ενισχύοντας το ελληνικό στοιχείο της περιοχής.
   Με τη συνθήκη του Σαν Ρέμο το Μάιο του 1920 συμφωνήθηκε να αποσυρθούν οι συμμαχικές δυνάμεις από τη Διασυμμαχική Θράκη και να αντικατασταθούν από ελληνικές. Υπό τη διοίκηση του στρατηγού Ζυμβρακάκη ο στρατός εισήλθε στη Θράκη "...ως ελευθερωτής και προστάτης της ζωής,τιμής, περιουσίας, γλώσσας, θρησκείας,ηθών και εθίμων όλων των κατοίκων ανεξαρτήτως φυλής και θρησκεύματος..."
   Η Θράκη ενώθηκε με την Ελλάδα το Μάιο του 1920. 
Στο διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ της συνθήκης του Σαν Ρέμο και της συνθήκης των Σεβρών (1920) ο ελληνικός στρατός προωθήθηκε και στην περιοχή της Ανατολικής Θράκης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα με τη συνθήκη των Σεβρών που επικύρωσε την ένωση της Θράκης με την Ελλάδα να αποδοθεί στην Ελλάδα και η Ανατολική Θράκη, με σύνορα που σταματούσαν σε απόσταση 30 χλμ. από την Κωνσταντινούπολη, καθώς και τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος.
πηγές:Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμος ΙΕ, Εκδοτική Αθηνών
εικόνες: http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Megali_Idea.jpg http://commons.wikimedia.org/wiki/File:%CE%95%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%AD%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%92%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%B6%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%82.jpg